Compleet!
Door: Sandra
Blijf op de hoogte en volg Sandra
16 Februari 2014 | Indonesië, Ubud
Inmiddels is het precies twee weken geleden dat ik mijn laatste blog heb geschreven, en moet helaas mededelen dat er in deze twee weken niet veel is gebeurd hier in het mooie en warme Bali! Maar voor de trouwe volgers, zal ik toch nog even wat aan elkaar breien... want er zijn toch twee klasgenoten bijgekomen, wat voor de de nodige inspiratie zorgt.
Twee weken geleden, Leander kwam aan in Bali! Maar of hij daadwerkelijk in de villa terecht zou komen die avond, dat was nog even de vraag. Gusti had doorgekregen dat hij met de GA089 binnen zou komen, wij hadden niets van Leander vernomen en wisten dus niet of dit een internationale landing ging worden of een binnenlandse. Gusti dacht de internationale en daar stonden we dan.. voor landings-schermen die natuurlijk op dat moment juist defect waren.. toen maar even naar de informatiebalie om te vragen of het vliegtuig al geland was, het vrouwtje kon ons alleen vertellen dat het vluchtnummer niet bestond.. euh.. paniek! We besloten even te blijven staan, maar naar elke stroom van mensen kregen we steeds minder hoop dat Leo hier ook nog bij zou zitten. En ging het vage vermoeden dat hij misschien toch aan de andere kant was geland van de luchthaven. Maar zeker wisten we niks, we besloten daar te gaan kijken, maar op die borden was geen GA089 te bekennen! We besloten ons op te splitsen, Kristy bleef wachten bij de binnenlandse aankomst, ik ging terug naar de internationale en Gusti pendelde heen en weer tussen ons. Wat een ellende! In totaal hebben we 2 uur in de zenuwen gezeten omdat hij nog steeds bij niemand langs was gekomen! Ik liep opnieuw naar de Balie en op het moment dat het vrouwtje vertelde dat het vliegtuig vertraging had opgelopen en met een ander nummer was aangekomen, werd ik gebeld door Kristy dat zijn vliegtuig was geland. EN ja! Daar was die lange dan eindelijk! Op naar de villa! Wederom kreeg hij meteen het juiste beeld van Bali; regen!
In die week hebben Kristy en ik een begin gemaakt aan de omgevingsanalyse van Bedulu. We hadden het namelijk eindelijk voor elkaar gekregen ergens een kaartje te laten printen. We hebben in Bedulu weer een aantal mensen gesproken die zich afvroegen waar we naar op zoek waren, aangezien we als twee toeristen met een vastgeplakt kaartje op de scooter door Bedulu aan het dwalen waren. Het is leuk om de lokale bevolking te vertellen wat je daar doet, en ze bieden allemaal hun hulp aan als je dingen zou willen weten.
In het weekend zijn we een dagje naar Kuta gegaan. We hebben een lekker strand dagje gehad en hebben in een lekkere eettent wat gegeten. S`avonds hebben we het nachtleven van Kuta bezocht, wat een groot spektakel blijkt te zijn, echter hebben we de juiste discotheken nog niet gevonden want vele waren leeg en waar we zijn geweest waren niet overweldigend vol, wat wel zo hoort te zijn? Dus binnenkort maar eens op zoek naar die echte feestbeesten van Bali! Terug naar huis hebben we een taxi van de straat geplukt, ik citeer: een sloopbak met een lekke benzinepijp, geen airco en rammelend onderstel. Gelukkig heeft alleen Leo hier een 1,5 uur durende longbeschadiging aan overgehouden omdat de rest lekker in coma lag. Al bij al een leuk nachtje gehad, en konden we rond de klok van 5 lekker ons bedje in. En die haan van de buren.... die mag blij zijn dat hij nu nog leeft, aangezien hij Leo meteen al wakker hield rond dat tijdstip!
De tweede week brak aan, onze lieve Lotte kwam aan! We zijn haar met zijn drieën op gaan halen, en omdat we leren van onze fouten, hebben we vooraf alle informatie opgevraagd van haar vlucht. We wisten nu dat we bij de binnenlandse luchthaven moesten wezen, en gelukkig stond haar vluchtnummer inderdaad op de borden! En daar was de kleine dan, als een reflecterend zonnestraaltje kwam ze door de deur heen! Meteen één met de zon! Echter kwam hier snel verandering in, want wederom maakte ook Lotte kennis met Bali; stortregen!
De dagen erna heeft een griepje me bezig gehouden, dat is ook niet alles met deze warmte. Waarschijnlijk met Lotte mee gereisd vanuit het koude en regenachtige NL en aanslag op mij gedaan.
Vrijdagavond hebben we weer een avondmaal bij Gusti onze chauffeur gehad, hij wilde zo graag Leander Arac laten 'proeven'. Hij had weer heerlijke Nasi goreng en Sate Ajam voor ons. Zaterdag (gisteren) zijn we naar Sanur geweest, om weer eens een kijkje te nemen op het strand. Helaas.... onderweg weer een nat pak gehaald en leek het erop dat het niet echt strandweer ging worden die dag. We hebben wat gegeten bij een tentje en zijn toen toch maar naar het strand gereden. De regen was weg en de bewolking trok langzaam weg. Wat was het weer lekker warm! Allemaal ook weer een kleurtje rijker!
Terug naar huis hadden we per ongeluk de afslag op de snelweg gemist met onze scootertjes, dan maar de borden van Ubud verder volgen.. dit bleek toch een klein misverstand te zijn. Het duurde maar, en het duurde maar en er leek geen eind aan de reis te komen. We hadden ook nog eens de pech dat het 'ceremonie-dag' was en dat er overal, in elk dorp, een ceremonie aan de gang was. Ik citeer: dan lopen ze gezellig met 50 man breed over straat waardoor al het verkeer vastloopt en ik kan zeggen, dat is één grote chaos! En ja, alsof het feest nog niet leuk genoeg was, kwam voor de verandering de regen weer eens met bakken uit de lucht! En daar waren we ook goed nat van.. onderkoeld kwamen we thuis en namen we meteen een duik in het zwembad, dat is dan zo heerlijk warm! Maar dit keer was het lichaam er niet mee eens en wilde we lekker warm douchen, en ja hoor, gas op en dus geen warm water! Olé!
Ohja, Kristy en ik hebben twee weken geleden een abonnement afgesloten, want van scooter rijden, milkshakes en rijst eten wordt de mens niet veel beter. Vandaag is Lotte mee geweest naar de sportschool. Ze heeft vandaag ook een abbo afgesloten en is mijn personal coach geworden. Een heerlijke workout gehad vandaag van haar en er zullen er nog vele volgen!!
Vanmiddag zijn we naar Monkey Forest geweest, het apenbos van Ubud! En mij moesten ze natuurlijk meteen hebben bij de kassa. Toen ik mijn portemonnee pakte zagen hun bananen in hun ogen en dook er meteen één op mijn tas en zette hij nog even z`n tanden erin. Gelukkig was hij snel weg, voordat ik hem een enorme veeg had gegeven. Op dat moment zaten er ook meteen twee andere op mijn schouders, wat een feest! Het park was weer erg leuk! Geweldig al die (agressieve) apen, die zelfs oorbellen uit je oren jatten :-) Al bij al, een geweldig mooi groen en apenrijk park!
Tot zo ver dan weer een nieuw blog met nieuwe ontwikkelingen!
Selemat Malan! (goede avond)
Liefs, Sandra
Twee weken geleden, Leander kwam aan in Bali! Maar of hij daadwerkelijk in de villa terecht zou komen die avond, dat was nog even de vraag. Gusti had doorgekregen dat hij met de GA089 binnen zou komen, wij hadden niets van Leander vernomen en wisten dus niet of dit een internationale landing ging worden of een binnenlandse. Gusti dacht de internationale en daar stonden we dan.. voor landings-schermen die natuurlijk op dat moment juist defect waren.. toen maar even naar de informatiebalie om te vragen of het vliegtuig al geland was, het vrouwtje kon ons alleen vertellen dat het vluchtnummer niet bestond.. euh.. paniek! We besloten even te blijven staan, maar naar elke stroom van mensen kregen we steeds minder hoop dat Leo hier ook nog bij zou zitten. En ging het vage vermoeden dat hij misschien toch aan de andere kant was geland van de luchthaven. Maar zeker wisten we niks, we besloten daar te gaan kijken, maar op die borden was geen GA089 te bekennen! We besloten ons op te splitsen, Kristy bleef wachten bij de binnenlandse aankomst, ik ging terug naar de internationale en Gusti pendelde heen en weer tussen ons. Wat een ellende! In totaal hebben we 2 uur in de zenuwen gezeten omdat hij nog steeds bij niemand langs was gekomen! Ik liep opnieuw naar de Balie en op het moment dat het vrouwtje vertelde dat het vliegtuig vertraging had opgelopen en met een ander nummer was aangekomen, werd ik gebeld door Kristy dat zijn vliegtuig was geland. EN ja! Daar was die lange dan eindelijk! Op naar de villa! Wederom kreeg hij meteen het juiste beeld van Bali; regen!
In die week hebben Kristy en ik een begin gemaakt aan de omgevingsanalyse van Bedulu. We hadden het namelijk eindelijk voor elkaar gekregen ergens een kaartje te laten printen. We hebben in Bedulu weer een aantal mensen gesproken die zich afvroegen waar we naar op zoek waren, aangezien we als twee toeristen met een vastgeplakt kaartje op de scooter door Bedulu aan het dwalen waren. Het is leuk om de lokale bevolking te vertellen wat je daar doet, en ze bieden allemaal hun hulp aan als je dingen zou willen weten.
In het weekend zijn we een dagje naar Kuta gegaan. We hebben een lekker strand dagje gehad en hebben in een lekkere eettent wat gegeten. S`avonds hebben we het nachtleven van Kuta bezocht, wat een groot spektakel blijkt te zijn, echter hebben we de juiste discotheken nog niet gevonden want vele waren leeg en waar we zijn geweest waren niet overweldigend vol, wat wel zo hoort te zijn? Dus binnenkort maar eens op zoek naar die echte feestbeesten van Bali! Terug naar huis hebben we een taxi van de straat geplukt, ik citeer: een sloopbak met een lekke benzinepijp, geen airco en rammelend onderstel. Gelukkig heeft alleen Leo hier een 1,5 uur durende longbeschadiging aan overgehouden omdat de rest lekker in coma lag. Al bij al een leuk nachtje gehad, en konden we rond de klok van 5 lekker ons bedje in. En die haan van de buren.... die mag blij zijn dat hij nu nog leeft, aangezien hij Leo meteen al wakker hield rond dat tijdstip!
De tweede week brak aan, onze lieve Lotte kwam aan! We zijn haar met zijn drieën op gaan halen, en omdat we leren van onze fouten, hebben we vooraf alle informatie opgevraagd van haar vlucht. We wisten nu dat we bij de binnenlandse luchthaven moesten wezen, en gelukkig stond haar vluchtnummer inderdaad op de borden! En daar was de kleine dan, als een reflecterend zonnestraaltje kwam ze door de deur heen! Meteen één met de zon! Echter kwam hier snel verandering in, want wederom maakte ook Lotte kennis met Bali; stortregen!
De dagen erna heeft een griepje me bezig gehouden, dat is ook niet alles met deze warmte. Waarschijnlijk met Lotte mee gereisd vanuit het koude en regenachtige NL en aanslag op mij gedaan.
Vrijdagavond hebben we weer een avondmaal bij Gusti onze chauffeur gehad, hij wilde zo graag Leander Arac laten 'proeven'. Hij had weer heerlijke Nasi goreng en Sate Ajam voor ons. Zaterdag (gisteren) zijn we naar Sanur geweest, om weer eens een kijkje te nemen op het strand. Helaas.... onderweg weer een nat pak gehaald en leek het erop dat het niet echt strandweer ging worden die dag. We hebben wat gegeten bij een tentje en zijn toen toch maar naar het strand gereden. De regen was weg en de bewolking trok langzaam weg. Wat was het weer lekker warm! Allemaal ook weer een kleurtje rijker!
Terug naar huis hadden we per ongeluk de afslag op de snelweg gemist met onze scootertjes, dan maar de borden van Ubud verder volgen.. dit bleek toch een klein misverstand te zijn. Het duurde maar, en het duurde maar en er leek geen eind aan de reis te komen. We hadden ook nog eens de pech dat het 'ceremonie-dag' was en dat er overal, in elk dorp, een ceremonie aan de gang was. Ik citeer: dan lopen ze gezellig met 50 man breed over straat waardoor al het verkeer vastloopt en ik kan zeggen, dat is één grote chaos! En ja, alsof het feest nog niet leuk genoeg was, kwam voor de verandering de regen weer eens met bakken uit de lucht! En daar waren we ook goed nat van.. onderkoeld kwamen we thuis en namen we meteen een duik in het zwembad, dat is dan zo heerlijk warm! Maar dit keer was het lichaam er niet mee eens en wilde we lekker warm douchen, en ja hoor, gas op en dus geen warm water! Olé!
Ohja, Kristy en ik hebben twee weken geleden een abonnement afgesloten, want van scooter rijden, milkshakes en rijst eten wordt de mens niet veel beter. Vandaag is Lotte mee geweest naar de sportschool. Ze heeft vandaag ook een abbo afgesloten en is mijn personal coach geworden. Een heerlijke workout gehad vandaag van haar en er zullen er nog vele volgen!!
Vanmiddag zijn we naar Monkey Forest geweest, het apenbos van Ubud! En mij moesten ze natuurlijk meteen hebben bij de kassa. Toen ik mijn portemonnee pakte zagen hun bananen in hun ogen en dook er meteen één op mijn tas en zette hij nog even z`n tanden erin. Gelukkig was hij snel weg, voordat ik hem een enorme veeg had gegeven. Op dat moment zaten er ook meteen twee andere op mijn schouders, wat een feest! Het park was weer erg leuk! Geweldig al die (agressieve) apen, die zelfs oorbellen uit je oren jatten :-) Al bij al, een geweldig mooi groen en apenrijk park!
Tot zo ver dan weer een nieuw blog met nieuwe ontwikkelingen!
Selemat Malan! (goede avond)
Liefs, Sandra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
