Bijna alweer op de helft!

Lieve volgers in het Lente-achtige Nederland,

hier maar weer eens een blog met wat gebeurtenissen van de afgelopen tijd. Hopelijk is iedereen een beetje bijgekomen van de Carnaval en kan iedereen weer 'normaal' doen. Het zonnetje laat zich goed zien (en voelen) hier de afgelopen dagen, maar daar hebben jullie ook niets te klagen over daar in NL. Het regenseizoen hier komt langzaam aan tot z`n einde, waardoor de zon langer te zien is elke dag en de lucht wat droger wordt. Wij klagen niet!

Kristy en ik zijn twee weken geleden naar de vulkaan 'Batur' gereden met de scooter. Onderweg kwamen we een man tegen die, zoals iedereen hier doet, vroeg waar we naar op weg waren. Hij wilde ons graag de koffieplantage van zijn oom laten zien, dus zijn we met hem mee gereden. Zijn oom gaf ons een rondleiding door de plantage en liet verschillende soorten bomen en planten zien. Ook hebben we een Loewak gezien, dit is een marterachtig dier die verzot is op de koffiebonen. Hij eet alleen de goede bonen en van de uitwerpselen wordt koffie gemaakt, ook wel 'Kopi Luwak' genoemd. We mochten daarna nog even zelf boontjes malen en allerlei verschillende soorten koffie proeven! Daarna gingen we door naar de vulkaan. Wat een geweldig uitzicht had je daar!

Kristy en ik zijn op een vrijdagmorgen ook mee geweest naar de zogenaamde 'tuindag' op de stageplaats van Lotte en Leander. We hebben wat onkruid verwijderd in de tuin waar IDEP (naam van de organisatie) allerlei biologische producten teelt. Het was een gezellige morgen.

Vorige week zijn we gaan vissen bij de Badung Bay. Dit ligt ten oosten van Bali bij de stad Klungkung. Om 6 uur `s ochtends werden we opgehaald door Gusti. Toen we aankwamen lagen er echte traditionele vissersbootjes op ons te wachten. Dit zijn smalle houten langwerpige bootjes met aan elke kant een balk die het bootje laat drijven. In de verte lijken het net spinnetjes op het water. We gingen met twee bootjes de zee op, ieder had een Balinese zeevaarder aan boort voor de
'nek aan nek achter het net vissen race'. Het was HEERLIJK op zee onder de stralende zon en met de voetjes in het water. Het duurde alleen wel heel erg lang voordat we beet hadden. En die Balinees op onze boot haalde de ene naar de andere naar boven met alleen een visdraad met haakjes. Overigens zijn de Balinezen hier wel een stuk slimmer dan wij. Zo zat onze zeevaarder met een dikke trui, een petje en daarover z`n capuchon op de boot, terwijl wij er lekker toeristisch uitzagen met zonnebrillen, jurkjes en korte broeken met het resultaat dat sommige onder ons toch aardig verkleurd waren! Terug naar de zenuwslopende hengels, waarvan er twee al de hoop hadden opgegeven nog iets te vangen die dag. En daar was tie dan!!! Mijn vis!!! Eindelijk beet, toch wel een beetje trots! In de middag waren we terug bij onze startpositie en hebben we de vissen meegenomen naar huis. Deze hebben Balik en Boeboek schoongemaakt voor ons en gegrild op de BBQ, niks lekkerder dan een eigen gevangen visje!!

Ook hebben Kristy en ik een bijeenkomst gehad van Bali CoBTA (ja, we doen heus wel wat aan stage). Deze bijeenkomst werd gehouden op een hele mooie locatie bij rijstvelden. In de serre waar de presentatie werd gehouden verzamelde zich alle dorpen die samenwerken met Bali CoBTA. Allen hebben zij verschillende doeleinden met hun dorp. We hebben verschillende verhalen aangehoord, die we mee kunnen nemen in ons eigen onderzoek voor Bedulu. Het was een interessante bijeenkomst waarbij we veel mensen ontmoet hebben die eventueel nog nuttig kunnen zijn bij onze opdrachten.

Om in de stagesfeer te blijven, hebben we afgelopen zaterdag ook nog een stagedag gehad. Djinaldi (onze baas) vroeg ons of we een Nederlandse vriendin van hem wilde rondleiden door Bedulu en haar het één en ander wilde vertellen. Djinaldi zelf was ook mee en we zijn naar het guide-uurtje naar een ander deelnemend dorp van Bali CoBTA gereden, genaamd; Penglipuran. Dit is een heel bijzonder dorp in Bali. Het bestaat uit een lange weg die niet geasfalteerd is maar met steentjes is aangelegd. Het is een verkeersluw dorp. Aan weerskanten van de straat zijn de toegangsbruggetjes naar woningen van de inwoners. De straat is erg groen aan beide kanten en het eindigt bij een grote tempel. Erg opvallend was dat dit dorp overal vuilnisbakken had staan en dat er dus nergens afval te bekennen was. Ze hielden zich zelfs bezig met het scheiden van verschillende soorten afval! Dit zouden ze overal in Bali moeten introduceren! Het dorp is ook toegankelijk voor toerisme en heeft het beter aangepakt dan Bedulu, er is dus nog wel wat werk aan de winkel om Bedulu beter te promoten!

Afgelopen weekend was er een 4-daags feest in Bedulu. Er werd een Bazaar gehouden ten behoeve van de verdere bouw van de Tempel. Met de drank en het eten dat genuttigd werd, werd geld ingezameld. Met die Balinezen hier hebben ze vast heel wat opgehaald! ;-) Echter hadden wij donderdags al muziek gehoord vanuit de overkant. Toen we dit vrijdagavond wéér hoorden besloten we rond de klok van 12 uur op de scooter te stappen en te gaan kijken. Daar werden we de tent in genomen en werd ons bier voorgezet, uiteindelijk was het een erg gezellig avondje! Zaterdagavond zijn we weer geweest en hebben we gedronken en gedanst met die gekke mannen. Er waren namelijk geen vrouwen te bekennen aangezien die na 10 uur `s avonds thuis moeten zijn. Aan de dans-drink en rookstijl moeten we nog wat wennen! Ik zelf ben zondag nog een keer geweest, de rest had nog een kater denk ik ;-).

Verder wil ik jullie ook niet onthouden dat er tot tweemaal toe weer apen zijn gesignaleerd. Een week geleden stond ik op en kwam fluitend mijn kamer uit, maar ik maakte toch zeer snel rechtsomkeert om als een malle mijn camera te pakken. Er zaten wel 10 apen in de tuin!! Helaas waren ze erg snel weer de jungle in! Vanmiddag hebben we weer een paar aapjes gezien, toen we in het zwembad aan het relaxen waren! Dit keer zaten ze in de bomen naast onze villa, dus niet in de tuin. Het heeft mooie plaatjes opgeleverd!

Voor de rest wordt er natuurlijk hard gewerkt aan onze stageopdrachten, wordt er hard getraind in de sportschool (samen met personal coach Lotte) en eten we onze buikjes rond aan het heerlijke eten hier. En nu we het daar toch over hebben.. we hebben een geweldig mooi nieuw restaurant ontdekt hier niet ver vandaan. Het ligt aan de hoofdweg en van voor zie je niet wat voor prachtig paradijs zich erachter bevindt! We hebben hier gegeten met Djinaldi en zijn Hollandse vriendin en zijn ook nog een keer met z`n vieren terug geweest.

Het is allemaal niet erg spectaculair, maar dit gedeelte moet nog komen! Aanstaande zaterdag gaan we raften met het stagebureau en maandag gaan we de Batur vulkaan beklimmen, we hebben er zin in!


Suksumô!